saïmar - verb

sa·ï·mar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
saïmo
saïmes
saïma
saïmem
saïmeu
saïmen
saïmava
saïmaves
saïmava
saïmàvem
saïmàveu
saïmaven
saïmí
saïmares
saïmà
saïmàrem
saïmàreu
saïmaren
saïmaré
saïmaràs
saïmarà
saïmarem
saïmareu
saïmaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
saïmaria
saïmaries
saïmaria
saïmaríem
saïmaríeu
saïmarien
saïmi
saïmis
saïmi
saïmem
saïmeu
saïmin
saïmés
saïmessis
saïmés
saïméssim
saïméssiu
saïmessin

saïma
saïmi
saïmem
saïmeu
saïmin
Infinitiusaïmar
Gerundisaïmant
Participi
saïmatsaïmada
saïmatssaïmades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana