reprotxar - verb

re·prot·xar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
reprotxo
reprotxes
reprotxa
reprotxem
reprotxeu
reprotxen
reprotxava
reprotxaves
reprotxava
reprotxàvem
reprotxàveu
reprotxaven
reprotxí
reprotxares
reprotxà
reprotxàrem
reprotxàreu
reprotxaren
reprotxaré
reprotxaràs
reprotxarà
reprotxarem
reprotxareu
reprotxaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
reprotxaria
reprotxaries
reprotxaria
reprotxaríem
reprotxaríeu
reprotxarien
reprotxi
reprotxis
reprotxi
reprotxem
reprotxeu
reprotxin
reprotxés
reprotxessis
reprotxés
reprotxéssim
reprotxéssiu
reprotxessin

reprotxa
reprotxi
reprotxem
reprotxeu
reprotxin
Infinitiureprotxar
Gerundireprotxant
Participi
reprotxatreprotxada
reprotxatsreprotxades

Flexionat com: parlar

forma nominal : reprotxe

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana