repotegar - verb

re·po·te·gar

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
repotego
repotegues
repotega
repoteguem
repotegueu
repoteguen
repotegava
repotegaves
repotegava
repotegàvem
repotegàveu
repotegaven
repoteguí
repotegares
repotegà
repotegàrem
repotegàreu
repotegaren
repotegaré
repotegaràs
repotegarà
repotegarem
repotegareu
repotegaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
repotegaria
repotegaries
repotegaria
repotegaríem
repotegaríeu
repotegarien
repotegui
repoteguis
repotegui
repoteguem
repotegueu
repoteguin
repotegués
repoteguessis
repotegués
repoteguéssim
repoteguéssiu
repoteguessin

repotega
repotegui
repoteguem
repotegueu
repoteguin
Infinitiurepotegar
Gerundirepotegant
Participi
repotegatrepotegada
repotegatsrepotegades

Flexionat com: arremangar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana