repodrir - verb

re·po·drir

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
repodreixo
repodreixes
repodreix
repodrim
repodriu
repodreixen
repodria
repodries
repodria
repodríem
repodríeu
repodrien
repodrí
repodrires
repodrí
repodrírem
repodríreu
repodriren
repodriré
repodriràs
repodrirà
repodrirem
repodrireu
repodriran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
repodriria
repodriries
repodriria
repodriríem
repodriríeu
repodririen
repodreixi
repodreixis
repodreixi
repodrim
repodriu
repodreixin
repodrís
repodrissis
repodrís
repodríssim
repodríssiu
repodrissin

repodreix
repodreixi
repodrim
repodriu
repodreixin
Infinitiurepodrir
Gerundirepodrint
Participi
repodritrepodrida
repodritsrepodrides

Flexionat com: servir

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana