refugiar - verb

re·fu·gi·ar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
refugio
refugies
refugia
refugiem
refugieu
refugien
refugiava
refugiaves
refugiava
refugiàvem
refugiàveu
refugiaven
refugií
refugiares
refugià
refugiàrem
refugiàreu
refugiaren
refugiaré
refugiaràs
refugiarà
refugiarem
refugiareu
refugiaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
refugiaria
refugiaries
refugiaria
refugiaríem
refugiaríeu
refugiarien
refugiï
refugiïs
refugiï
refugiem
refugieu
refugiïn
refugiés
refugiessis
refugiés
refugiéssim
refugiéssiu
refugiessin

refugia
refugiï
refugiem
refugieu
refugiïn
Infinitiurefugiar
Gerundirefugiant
Participi
refugiatrefugiada
refugiatsrefugiades

Flexionat com: apariar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana