reencunyar - verb

re·en·cu·nyar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
reencunyo
reencunyes
reencunya
reencunyem
reencunyeu
reencunyen
reencunyava
reencunyaves
reencunyava
reencunyàvem
reencunyàveu
reencunyaven
reencunyí
reencunyares
reencunyà
reencunyàrem
reencunyàreu
reencunyaren
reencunyaré
reencunyaràs
reencunyarà
reencunyarem
reencunyareu
reencunyaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
reencunyaria
reencunyaries
reencunyaria
reencunyaríem
reencunyaríeu
reencunyarien
reencunyi
reencunyis
reencunyi
reencunyem
reencunyeu
reencunyin
reencunyés
reencunyessis
reencunyés
reencunyéssim
reencunyéssiu
reencunyessin

reencunya
reencunyi
reencunyem
reencunyeu
reencunyin
Infinitiureencunyar
Gerundireencunyant
Participi
reencunyatreencunyada
reencunyatsreencunyades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana