quitar - verb

qui·tar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
quito
quites
quita
quitem
quiteu
quiten
quitava
quitaves
quitava
quitàvem
quitàveu
quitaven
quití
quitares
quità
quitàrem
quitàreu
quitaren
quitaré
quitaràs
quitarà
quitarem
quitareu
quitaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
quitaria
quitaries
quitaria
quitaríem
quitaríeu
quitarien
quiti
quitis
quiti
quitem
quiteu
quitin
quités
quitessis
quités
quitéssim
quitéssiu
quitessin

quita
quiti
quitem
quiteu
quitin
Infinitiuquitar
Gerundiquitant
Participi
quitatquitada
quitatsquitades

Flexionat com: parlar

forma nominal : quitament, quitació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana