pronosticar - verb

pro·nos·ti·car

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
pronostico
pronostiques
pronostica
pronostiquem
pronostiqueu
pronostiquen
pronosticava
pronosticaves
pronosticava
pronosticàvem
pronosticàveu
pronosticaven
pronostiquí
pronosticares
pronosticà
pronosticàrem
pronosticàreu
pronosticaren
pronosticaré
pronosticaràs
pronosticarà
pronosticarem
pronosticareu
pronosticaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
pronosticaria
pronosticaries
pronosticaria
pronosticaríem
pronosticaríeu
pronosticarien
pronostiqui
pronostiquis
pronostiqui
pronostiquem
pronostiqueu
pronostiquin
pronostiqués
pronostiquessis
pronostiqués
pronostiquéssim
pronostiquéssiu
pronostiquessin

pronostica
pronostiqui
pronostiquem
pronostiqueu
pronostiquin
Infinitiupronosticar
Gerundipronosticant
Participi
pronosticatpronosticada
pronosticatspronosticades

Flexionat com: abarrocar

forma nominal : pronosticació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana