premeditar - verb

pre·me·di·tar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
premedito
premedites
premedita
premeditem
premediteu
premediten
premeditava
premeditaves
premeditava
premeditàvem
premeditàveu
premeditaven
premedití
premeditares
premedità
premeditàrem
premeditàreu
premeditaren
premeditaré
premeditaràs
premeditarà
premeditarem
premeditareu
premeditaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
premeditaria
premeditaries
premeditaria
premeditaríem
premeditaríeu
premeditarien
premediti
premeditis
premediti
premeditem
premediteu
premeditin
premedités
premeditessis
premedités
premeditéssim
premeditéssiu
premeditessin

premedita
premediti
premeditem
premediteu
premeditin
Infinitiupremeditar
Gerundipremeditant
Participi
premeditatpremeditada
premeditatspremeditades

Flexionat com: parlar

forma nominal : premeditació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana