perseguir - verb

per·se·guir

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
persegueixo
persegueixes
persegueix
perseguim
perseguiu
persegueixen
perseguia
perseguies
perseguia
perseguíem
perseguíeu
perseguien
perseguí
perseguires
perseguí
perseguírem
perseguíreu
perseguiren
perseguiré
perseguiràs
perseguirà
perseguirem
perseguireu
perseguiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
perseguiria
perseguiries
perseguiria
perseguiríem
perseguiríeu
perseguirien
persegueixi
persegueixis
persegueixi
perseguim
perseguiu
persegueixin
perseguís
perseguissis
perseguís
perseguíssim
perseguíssiu
perseguissin

persegueix
persegueixi
perseguim
perseguiu
persegueixin
Infinitiuperseguir
Gerundiperseguint
Participi
perseguitperseguida
perseguitsperseguides

Flexionat com: servir

forma nominal : perseguiment, persecució

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana