paraulejar - verb

pa·rau·le·jar

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
paraulejo
parauleges
parauleja
paraulegem
paraulegeu
paraulegen
paraulejava
paraulejaves
paraulejava
paraulejàvem
paraulejàveu
paraulejaven
paraulegí
paraulejares
paraulejà
paraulejàrem
paraulejàreu
paraulejaren
paraulejaré
paraulejaràs
paraulejarà
paraulejarem
paraulejareu
paraulejaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
paraulejaria
paraulejaries
paraulejaria
paraulejaríem
paraulejaríeu
paraulejarien
paraulegi
paraulegis
paraulegi
paraulegem
paraulegeu
paraulegin
paraulegés
paraulegessis
paraulegés
paraulegéssim
paraulegéssiu
paraulegessin

parauleja
paraulegi
paraulegem
paraulegeu
paraulegin
Infinitiuparaulejar
Gerundiparaulejant
Participi
paraulejatparaulejada
paraulejatsparaulejades

Flexionat com: pujar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana