notificar - verb

no·ti·fi·car

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
notifico
notifiques
notifica
notifiquem
notifiqueu
notifiquen
notificava
notificaves
notificava
notificàvem
notificàveu
notificaven
notifiquí
notificares
notificà
notificàrem
notificàreu
notificaren
notificaré
notificaràs
notificarà
notificarem
notificareu
notificaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
notificaria
notificaries
notificaria
notificaríem
notificaríeu
notificarien
notifiqui
notifiquis
notifiqui
notifiquem
notifiqueu
notifiquin
notifiqués
notifiquessis
notifiqués
notifiquéssim
notifiquéssiu
notifiquessin

notifica
notifiqui
notifiquem
notifiqueu
notifiquin
Infinitiunotificar
Gerundinotificant
Participi
notificatnotificada
notificatsnotificades

Flexionat com: abarrocar

forma nominal : notificació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana