restar - verb

res·tar

transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
resto
restes
resta
restem
resteu
resten
restava
restaves
restava
restàvem
restàveu
restaven
restí
restares
restà
restàrem
restàreu
restaren
restaré
restaràs
restarà
restarem
restareu
restaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
restaria
restaries
restaria
restaríem
restaríeu
restarien
resti
restis
resti
restem
resteu
restin
restés
restessis
restés
restéssim
restéssiu
restessin

resta
resti
restem
resteu
restin
Infinitiurestar
Gerundirestant
Participi
restatrestada
restatsrestades

Flexionat com: parlar

forma nominal : restada

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana