pronominal; transitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
irrito irrites irrita irritem irriteu irriten | irritava irritaves irritava irritàvem irritàveu irritaven | irrití irritares irrità irritàrem irritàreu irritaren | irritaré irritaràs irritarà irritarem irritareu irritaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
irritaria irritaries irritaria irritaríem irritaríeu irritarien | irriti irritis irriti irritem irriteu irritin | irrités irritessis irrités irritéssim irritéssiu irritessin | irrita irriti irritem irriteu irritin |
Infinitiu | irritar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | irritant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : irritació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana