indultar - verb

in·dul·tar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
indulto
indultes
indulta
indultem
indulteu
indulten
indultava
indultaves
indultava
indultàvem
indultàveu
indultaven
indultí
indultares
indultà
indultàrem
indultàreu
indultaren
indultaré
indultaràs
indultarà
indultarem
indultareu
indultaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
indultaria
indultaries
indultaria
indultaríem
indultaríeu
indultarien
indulti
indultis
indulti
indultem
indulteu
indultin
indultés
indultessis
indultés
indultéssim
indultéssiu
indultessin

indulta
indulti
indultem
indulteu
indultin
Infinitiuindultar
Gerundiindultant
Participi
indultatindultada
indultatsindultades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana