gargaritzar - verb

gar·ga·rit·zar

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
gargaritzo
gargaritzes
gargaritza
gargaritzem
gargaritzeu
gargaritzen
gargaritzava
gargaritzaves
gargaritzava
gargaritzàvem
gargaritzàveu
gargaritzaven
gargaritzí
gargaritzares
gargaritzà
gargaritzàrem
gargaritzàreu
gargaritzaren
gargaritzaré
gargaritzaràs
gargaritzarà
gargaritzarem
gargaritzareu
gargaritzaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
gargaritzaria
gargaritzaries
gargaritzaria
gargaritzaríem
gargaritzaríeu
gargaritzarien
gargaritzi
gargaritzis
gargaritzi
gargaritzem
gargaritzeu
gargaritzin
gargaritzés
gargaritzessis
gargaritzés
gargaritzéssim
gargaritzéssiu
gargaritzessin

gargaritza
gargaritzi
gargaritzem
gargaritzeu
gargaritzin
Infinitiugargaritzar
Gerundigargaritzant
Participi
gargaritzatgargaritzada
gargaritzatsgargaritzades

Flexionat com: parlar

forma nominal : gàrgara

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana