desquiratar - verb

des·qui·ra·tar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
desquirato
desquirates
desquirata
desquiratem
desquirateu
desquiraten
desquiratava
desquirataves
desquiratava
desquiratàvem
desquiratàveu
desquirataven
desquiratí
desquiratares
desquiratà
desquiratàrem
desquiratàreu
desquirataren
desquirataré
desquirataràs
desquiratarà
desquiratarem
desquiratareu
desquirataran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
desquirataria
desquirataries
desquirataria
desquirataríem
desquirataríeu
desquiratarien
desquirati
desquiratis
desquirati
desquiratem
desquirateu
desquiratin
desquiratés
desquiratessis
desquiratés
desquiratéssim
desquiratéssiu
desquiratessin

desquirata
desquirati
desquiratem
desquirateu
desquiratin
Infinitiudesquiratar
Gerundidesquiratant
Participi
desquiratatdesquiratada
desquiratatsdesquiratades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana