exulcerar - verb

ex·ul·ce·rar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
exulcero
exulceres
exulcera
exulcerem
exulcereu
exulceren
exulcerava
exulceraves
exulcerava
exulceràvem
exulceràveu
exulceraven
exulcerí
exulcerares
exulcerà
exulceràrem
exulceràreu
exulceraren
exulceraré
exulceraràs
exulcerarà
exulcerarem
exulcerareu
exulceraran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
exulceraria
exulceraries
exulceraria
exulceraríem
exulceraríeu
exulcerarien
exulceri
exulceris
exulceri
exulcerem
exulcereu
exulcerin
exulcerés
exulceressis
exulcerés
exulceréssim
exulceréssiu
exulceressin

exulcera
exulceri
exulcerem
exulcereu
exulcerin
Infinitiuexulcerar
Gerundiexulcerant
Participi
exulceratexulcerada
exulceratsexulcerades

Flexionat com: parlar

forma nominal : exulceració

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana