exalçar - verb

ex·al·çar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
exalço
exalces
exalça
exalcem
exalceu
exalcen
exalçava
exalçaves
exalçava
exalçàvem
exalçàveu
exalçaven
exalcí
exalçares
exalçà
exalçàrem
exalçàreu
exalçaren
exalçaré
exalçaràs
exalçarà
exalçarem
exalçareu
exalçaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
exalçaria
exalçaries
exalçaria
exalçaríem
exalçaríeu
exalçarien
exalci
exalcis
exalci
exalcem
exalceu
exalcin
exalcés
exalcessis
exalcés
exalcéssim
exalcéssiu
exalcessin

exalça
exalci
exalcem
exalceu
exalcin
Infinitiuexalçar
Gerundiexalçant
Participi
exalçatexalçada
exalçatsexalçades

Flexionat com: boçar

forma nominal : exalçament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana