evangelitzar - verb

e·van·ge·lit·zar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
evangelitzo
evangelitzes
evangelitza
evangelitzem
evangelitzeu
evangelitzen
evangelitzava
evangelitzaves
evangelitzava
evangelitzàvem
evangelitzàveu
evangelitzaven
evangelitzí
evangelitzares
evangelitzà
evangelitzàrem
evangelitzàreu
evangelitzaren
evangelitzaré
evangelitzaràs
evangelitzarà
evangelitzarem
evangelitzareu
evangelitzaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
evangelitzaria
evangelitzaries
evangelitzaria
evangelitzaríem
evangelitzaríeu
evangelitzarien
evangelitzi
evangelitzis
evangelitzi
evangelitzem
evangelitzeu
evangelitzin
evangelitzés
evangelitzessis
evangelitzés
evangelitzéssim
evangelitzéssiu
evangelitzessin

evangelitza
evangelitzi
evangelitzem
evangelitzeu
evangelitzin
Infinitiuevangelitzar
Gerundievangelitzant
Participi
evangelitzatevangelitzada
evangelitzatsevangelitzades

Flexionat com: parlar

forma nominal : evangelització

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana