estatuir - verb

es·ta·tu·ir

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
estatueixo
estatueixes
estatueix
estatuïm
estatuïu
estatueixen
estatuïa
estatuïes
estatuïa
estatuíem
estatuíeu
estatuïen
estatuí
estatuïes
estatuí
estatuírem
estatuíreu
estatuïren
estatuiré
estatuiràs
estatuirà
estatuirem
estatuireu
estatuiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
estatuiria
estatuiries
estatuiria
estatuiríem
estatuiríeu
estatuirien
estatueixi
estatueixis
estatueixi
estatuïm
estatuïu
estatueixin
estatuís
estatuïssis
estatuís
estatuíssim
estatuíssiu
estatuïssin

estatueix
estatueixi
estatuïm
estatuïu
estatueixin
Infinitiuestatuir
Gerundiestatuint
Participi
estatuïtestatuïda
estatuïtsestatuïdes

Flexionat com: instruir

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana