espuntegar - verb

es·pun·te·gar

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
espuntego
espuntegues
espuntega
espunteguem
espuntegueu
espunteguen
espuntegava
espuntegaves
espuntegava
espuntegàvem
espuntegàveu
espuntegaven
espunteguí
espuntegares
espuntegà
espuntegàrem
espuntegàreu
espuntegaren
espuntegaré
espuntegaràs
espuntegarà
espuntegarem
espuntegareu
espuntegaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
espuntegaria
espuntegaries
espuntegaria
espuntegaríem
espuntegaríeu
espuntegarien
espuntegui
espunteguis
espuntegui
espunteguem
espuntegueu
espunteguin
espuntegués
espunteguessis
espuntegués
espunteguéssim
espunteguéssiu
espunteguessin

espuntega
espuntegui
espunteguem
espuntegueu
espunteguin
Infinitiuespuntegar
Gerundiespuntegant
Participi
espuntegatespuntegada
espuntegatsespuntegades

Flexionat com: arremangar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana