espiar - verb

es·pi·ar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
espio
espies
espia
espiem
espieu
espien
espiava
espiaves
espiava
espiàvem
espiàveu
espiaven
espií
espiares
espià
espiàrem
espiàreu
espiaren
espiaré
espiaràs
espiarà
espiarem
espiareu
espiaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
espiaria
espiaries
espiaria
espiaríem
espiaríeu
espiarien
espiï
espiïs
espiï
espiem
espieu
espiïn
espiés
espiessis
espiés
espiéssim
espiéssiu
espiessin

espia
espiï
espiem
espieu
espiïn
Infinitiuespiar
Gerundiespiant
Participi
espiatespiada
espiatsespiades

Flexionat com: apariar

forma nominal : espionatge, espiament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana