esgratinyar - verb

es·gra·ti·nyar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
esgratinyo
esgratinyes
esgratinya
esgratinyem
esgratinyeu
esgratinyen
esgratinyava
esgratinyaves
esgratinyava
esgratinyàvem
esgratinyàveu
esgratinyaven
esgratinyí
esgratinyares
esgratinyà
esgratinyàrem
esgratinyàreu
esgratinyaren
esgratinyaré
esgratinyaràs
esgratinyarà
esgratinyarem
esgratinyareu
esgratinyaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
esgratinyaria
esgratinyaries
esgratinyaria
esgratinyaríem
esgratinyaríeu
esgratinyarien
esgratinyi
esgratinyis
esgratinyi
esgratinyem
esgratinyeu
esgratinyin
esgratinyés
esgratinyessis
esgratinyés
esgratinyéssim
esgratinyéssiu
esgratinyessin

esgratinya
esgratinyi
esgratinyem
esgratinyeu
esgratinyin
Infinitiuesgratinyar
Gerundiesgratinyant
Participi
esgratinyatesgratinyada
esgratinyatsesgratinyades

Flexionat com: parlar

forma nominal : esgratinyada

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana