esgotimar - verb

es·go·ti·mar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
esgotimo
esgotimes
esgotima
esgotimem
esgotimeu
esgotimen
esgotimava
esgotimaves
esgotimava
esgotimàvem
esgotimàveu
esgotimaven
esgotimí
esgotimares
esgotimà
esgotimàrem
esgotimàreu
esgotimaren
esgotimaré
esgotimaràs
esgotimarà
esgotimarem
esgotimareu
esgotimaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
esgotimaria
esgotimaries
esgotimaria
esgotimaríem
esgotimaríeu
esgotimarien
esgotimi
esgotimis
esgotimi
esgotimem
esgotimeu
esgotimin
esgotimés
esgotimessis
esgotimés
esgotiméssim
esgotiméssiu
esgotimessin

esgotima
esgotimi
esgotimem
esgotimeu
esgotimin
Infinitiuesgotimar
Gerundiesgotimant
Participi
esgotimatesgotimada
esgotimatsesgotimades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana