escarmentar - verb

es·car·men·tar

pronominal; transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
escarmento
escarmentes
escarmenta
escarmentem
escarmenteu
escarmenten
escarmentava
escarmentaves
escarmentava
escarmentàvem
escarmentàveu
escarmentaven
escarmentí
escarmentares
escarmentà
escarmentàrem
escarmentàreu
escarmentaren
escarmentaré
escarmentaràs
escarmentarà
escarmentarem
escarmentareu
escarmentaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
escarmentaria
escarmentaries
escarmentaria
escarmentaríem
escarmentaríeu
escarmentarien
escarmenti
escarmentis
escarmenti
escarmentem
escarmenteu
escarmentin
escarmentés
escarmentessis
escarmentés
escarmentéssim
escarmentéssiu
escarmentessin

escarmenta
escarmenti
escarmentem
escarmenteu
escarmentin
Infinitiuescarmentar
Gerundiescarmentant
Participi
escarmentatescarmentada
escarmentatsescarmentades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana