erigir - verb

e·ri·gir

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
erigeixo
erigeixes
erigeix
erigim
erigiu
erigeixen
erigia
erigies
erigia
erigíem
erigíeu
erigien
erigí
erigires
erigí
erigírem
erigíreu
erigiren
erigiré
erigiràs
erigirà
erigirem
erigireu
erigiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
erigiria
erigiries
erigiria
erigiríem
erigiríeu
erigirien
erigeixi
erigeixis
erigeixi
erigim
erigiu
erigeixin
erigís
erigissis
erigís
erigíssim
erigíssiu
erigissin

erigeix
erigeixi
erigim
erigiu
erigeixin
Infinitiuerigir
Gerundierigint
Participi
erigiterigida
erigitserigides

Flexionat com: servir

forma nominal : erecció

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana