enxautar - verb

en·xau·tar

pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enxauto
enxautes
enxauta
enxautem
enxauteu
enxauten
enxautava
enxautaves
enxautava
enxautàvem
enxautàveu
enxautaven
enxautí
enxautares
enxautà
enxautàrem
enxautàreu
enxautaren
enxautaré
enxautaràs
enxautarà
enxautarem
enxautareu
enxautaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enxautaria
enxautaries
enxautaria
enxautaríem
enxautaríeu
enxautarien
enxauti
enxautis
enxauti
enxautem
enxauteu
enxautin
enxautés
enxautessis
enxautés
enxautéssim
enxautéssiu
enxautessin

enxauta
enxauti
enxautem
enxauteu
enxautin
Infinitiuenxautar
Gerundienxautant
Participi
enxautatenxautada
enxautatsenxautades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana