enverar - verb

en·ve·rar

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
envero
enveres
envera
enverem
envereu
enveren
enverava
enveraves
enverava
enveràvem
enveràveu
enveraven
enverí
enverares
enverà
enveràrem
enveràreu
enveraren
enveraré
enveraràs
enverarà
enverarem
enverareu
enveraran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enveraria
enveraries
enveraria
enveraríem
enveraríeu
enverarien
enveri
enveris
enveri
enverem
envereu
enverin
enverés
enveressis
enverés
enveréssim
enveréssiu
enveressin

envera
enveri
enverem
envereu
enverin
Infinitiuenverar
Gerundienverant
Participi
enveratenverada
enveratsenverades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana