enventar - verb

en·ven·tar

pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
envento
enventes
enventa
enventem
enventeu
enventen
enventava
enventaves
enventava
enventàvem
enventàveu
enventaven
enventí
enventares
enventà
enventàrem
enventàreu
enventaren
enventaré
enventaràs
enventarà
enventarem
enventareu
enventaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enventaria
enventaries
enventaria
enventaríem
enventaríeu
enventarien
enventi
enventis
enventi
enventem
enventeu
enventin
enventés
enventessis
enventés
enventéssim
enventéssiu
enventessin

enventa
enventi
enventem
enventeu
enventin
Infinitiuenventar
Gerundienventant
Participi
enventatenventada
enventatsenventades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana