ensulsir - verb

en·sul·sir

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
ensulso
ensulss
ensuls
ensulsim
ensulsiu
ensulsen
ensulsia
ensulsies
ensulsia
ensulsíem
ensulsíeu
ensulsien
ensulsí
ensulsires
ensulsí
ensulsírem
ensulsíreu
ensulsiren
ensulsiré
ensulsiràs
ensulsirà
ensulsirem
ensulsireu
ensulsiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
ensulsiria
ensulsiries
ensulsiria
ensulsiríem
ensulsiríeu
ensulsirien
ensulsi
ensulsis
ensulsi
ensulsim
ensulsiu
ensulsin
ensulsís
ensulsissis
ensulsís
ensulsissim
ensulsissiu
ensulsíssin

ensuls
ensulsi
ensulsim
ensulsiu
ensulsin
Infinitiuensulsir
Gerundiensulsint
Participi
ensulsitensulsida
ensulsitsensulsides

Flexionat com: desconfir

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana