enrubinar - verb

en·ru·bi·nar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enrubino
enrubines
enrubina
enrubinem
enrubineu
enrubinen
enrubinava
enrubinaves
enrubinava
enrubinàvem
enrubinàveu
enrubinaven
enrubiní
enrubinares
enrubinà
enrubinàrem
enrubinàreu
enrubinaren
enrubinaré
enrubinaràs
enrubinarà
enrubinarem
enrubinareu
enrubinaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enrubinaria
enrubinaries
enrubinaria
enrubinaríem
enrubinaríeu
enrubinarien
enrubini
enrubinis
enrubini
enrubinem
enrubineu
enrubinin
enrubinés
enrubinessis
enrubinés
enrubinéssim
enrubinéssiu
enrubinessin

enrubina
enrubini
enrubinem
enrubineu
enrubinin
Infinitiuenrubinar
Gerundienrubinant
Participi
enrubinatenrubinada
enrubinatsenrubinades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana