enorgullar - verb

en·or·gu·llar

transitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enorgullo
enorgulles
enorgulla
enorgullem
enorgulleu
enorgullen
enorgullava
enorgullaves
enorgullava
enorgullàvem
enorgullàveu
enorgullaven
enorgullí
enorgullares
enorgullà
enorgullàrem
enorgullàreu
enorgullaren
enorgullaré
enorgullaràs
enorgullarà
enorgullarem
enorgullareu
enorgullaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enorgullaria
enorgullaries
enorgullaria
enorgullaríem
enorgullaríeu
enorgullarien
enorgulli
enorgullis
enorgulli
enorgullem
enorgulleu
enorgullin
enorgullés
enorgullessis
enorgullés
enorgulléssim
enorgulléssiu
enorgullessin

enorgulla
enorgulli
enorgullem
enorgulleu
enorgullin
Infinitiuenorgullar
Gerundienorgullant
Participi
enorgullatenorgullada
enorgullatsenorgullades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana