enfranquir - verb

en·fran·quir

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enfranqueixo
enfranqueixes
enfranqueix
enfranquim
enfranquiu
enfranqueixen
enfranquia
enfranquies
enfranquia
enfranquíem
enfranquíeu
enfranquien
enfranquí
enfranquires
enfranquí
enfranquírem
enfranquíreu
enfranquiren
enfranquiré
enfranquiràs
enfranquirà
enfranquirem
enfranquireu
enfranquiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enfranquiria
enfranquiries
enfranquiria
enfranquiríem
enfranquiríeu
enfranquirien
enfranqueixi
enfranqueixis
enfranqueixi
enfranquim
enfranquiu
enfranqueixin
enfranquís
enfranquissis
enfranquís
enfranquíssim
enfranquíssiu
enfranquissin

enfranqueix
enfranqueixi
enfranquim
enfranquiu
enfranqueixin
Infinitiuenfranquir
Gerundienfranquint
Participi
enfranquitenfranquida
enfranquitsenfranquides

Flexionat com: servir

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana