enfardar - verb

en·far·dar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enfardo
enfardes
enfarda
enfardem
enfardeu
enfarden
enfardava
enfardaves
enfardava
enfardàvem
enfardàveu
enfardaven
enfardí
enfardares
enfardà
enfardàrem
enfardàreu
enfardaren
enfardaré
enfardaràs
enfardarà
enfardarem
enfardareu
enfardaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enfardaria
enfardaries
enfardaria
enfardaríem
enfardaríeu
enfardarien
enfardi
enfardis
enfardi
enfardem
enfardeu
enfardin
enfardés
enfardessis
enfardés
enfardéssim
enfardéssiu
enfardessin

enfarda
enfardi
enfardem
enfardeu
enfardin
Infinitiuenfardar
Gerundienfardant
Participi
enfardatenfardada
enfardatsenfardades

Flexionat com: parlar

forma nominal : enfardament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana