enclaperar - verb

en·cla·pe·rar

pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enclapero
enclaperes
enclapera
enclaperem
enclapereu
enclaperen
enclaperava
enclaperaves
enclaperava
enclaperàvem
enclaperàveu
enclaperaven
enclaperí
enclaperares
enclaperà
enclaperàrem
enclaperàreu
enclaperaren
enclaperaré
enclaperaràs
enclaperarà
enclaperarem
enclaperareu
enclaperaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enclaperaria
enclaperaries
enclaperaria
enclaperaríem
enclaperaríeu
enclaperarien
enclaperi
enclaperis
enclaperi
enclaperem
enclapereu
enclaperin
enclaperés
enclaperessis
enclaperés
enclaperéssim
enclaperéssiu
enclaperessin

enclapera
enclaperi
enclaperem
enclapereu
enclaperin
Infinitiuenclaperar
Gerundienclaperant
Participi
enclaperatenclaperada
enclaperatsenclaperades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana