encalaixonar - verb

en·ca·lai·xo·nar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
encalaixono
encalaixones
encalaixona
encalaixonem
encalaixoneu
encalaixonen
encalaixonava
encalaixonaves
encalaixonava
encalaixonàvem
encalaixonàveu
encalaixonaven
encalaixoní
encalaixonares
encalaixonà
encalaixonàrem
encalaixonàreu
encalaixonaren
encalaixonaré
encalaixonaràs
encalaixonarà
encalaixonarem
encalaixonareu
encalaixonaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
encalaixonaria
encalaixonaries
encalaixonaria
encalaixonaríem
encalaixonaríeu
encalaixonarien
encalaixoni
encalaixonis
encalaixoni
encalaixonem
encalaixoneu
encalaixonin
encalaixonés
encalaixonessis
encalaixonés
encalaixonéssim
encalaixonéssiu
encalaixonessin

encalaixona
encalaixoni
encalaixonem
encalaixoneu
encalaixonin
Infinitiuencalaixonar
Gerundiencalaixonant
Participi
encalaixonatencalaixonada
encalaixonatsencalaixonades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana