encaboriar - verb

en·ca·bo·ri·ar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
encaborio
encabories
encaboria
encaboriem
encaborieu
encaborien
encaboriava
encaboriaves
encaboriava
encaboriàvem
encaboriàveu
encaboriaven
encaborií
encaboriares
encaborià
encaboriàrem
encaboriàreu
encaboriaren
encaboriaré
encaboriaràs
encaboriarà
encaboriarem
encaboriareu
encaboriaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
encaboriaria
encaboriaries
encaboriaria
encaboriaríem
encaboriaríeu
encaboriarien
encaboriï
encaboriïs
encaboriï
encaboriem
encaborieu
encaboriïn
encaboriés
encaboriessis
encaboriés
encaboriéssim
encaboriéssiu
encaboriessin

encaboria
encaboriï
encaboriem
encaborieu
encaboriïn
Infinitiuencaboriar
Gerundiencaboriant
Participi
encaboriatencaboriada
encaboriatsencaboriades

Flexionat com: apariar

forma nominal : encaboriament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana