empotar - verb

em·po·tar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
empoto
empotes
empota
empotem
empoteu
empoten
empotava
empotaves
empotava
empotàvem
empotàveu
empotaven
empotí
empotares
empotà
empotàrem
empotàreu
empotaren
empotaré
empotaràs
empotarà
empotarem
empotareu
empotaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
empotaria
empotaries
empotaria
empotaríem
empotaríeu
empotarien
empoti
empotis
empoti
empotem
empoteu
empotin
empotés
empotessis
empotés
empotéssim
empotéssiu
empotessin

empota
empoti
empotem
empoteu
empotin
Infinitiuempotar
Gerundiempotant
Participi
empotatempotada
empotatsempotades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana