empitrar - verb

em·pi·trar

pronominal; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
empitro
empitres
empitra
empitrem
empitreu
empitren
empitrava
empitraves
empitrava
empitràvem
empitràveu
empitraven
empitrí
empitrares
empitrà
empitràrem
empitràreu
empitraren
empitraré
empitraràs
empitrarà
empitrarem
empitrareu
empitraran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
empitraria
empitraries
empitraria
empitraríem
empitraríeu
empitrarien
empitri
empitris
empitri
empitrem
empitreu
empitrin
empitrés
empitressis
empitrés
empitréssim
empitréssiu
empitressin

empitra
empitri
empitrem
empitreu
empitrin
Infinitiuempitrar
Gerundiempitrant
Participi
empitratempitrada
empitratsempitrades

Flexionat com: parlar

forma nominal : empitrada

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana