emmustigar - verb

em·mus·ti·gar

transitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
emmustigo
emmustigues
emmustiga
emmustiguem
emmustigueu
emmustiguen
emmustigava
emmustigaves
emmustigava
emmustigàvem
emmustigàveu
emmustigaven
emmustiguí
emmustigares
emmustigà
emmustigàrem
emmustigàreu
emmustigaren
emmustigaré
emmustigaràs
emmustigarà
emmustigarem
emmustigareu
emmustigaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
emmustigaria
emmustigaries
emmustigaria
emmustigaríem
emmustigaríeu
emmustigarien
emmustigui
emmustiguis
emmustigui
emmustiguem
emmustigueu
emmustiguin
emmustigués
emmustiguessis
emmustigués
emmustiguéssim
emmustiguéssiu
emmustiguessin

emmustiga
emmustigui
emmustiguem
emmustigueu
emmustiguin
Infinitiuemmustigar
Gerundiemmustigant
Participi
emmustigatemmustigada
emmustigatsemmustigades

Flexionat com: arremangar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana