embotzegar - verb

em·bot·ze·gar

pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
embotzego
embotzegues
embotzega
embotzeguem
embotzegueu
embotzeguen
embotzegava
embotzegaves
embotzegava
embotzegàvem
embotzegàveu
embotzegaven
embotzeguí
embotzegares
embotzegà
embotzegàrem
embotzegàreu
embotzegaren
embotzegaré
embotzegaràs
embotzegarà
embotzegarem
embotzegareu
embotzegaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
embotzegaria
embotzegaries
embotzegaria
embotzegaríem
embotzegaríeu
embotzegarien
embotzegui
embotzeguis
embotzegui
embotzeguem
embotzegueu
embotzeguin
embotzegués
embotzeguessis
embotzegués
embotzeguéssim
embotzeguéssiu
embotzeguessin

embotzega
embotzegui
embotzeguem
embotzegueu
embotzeguin
Infinitiuembotzegar
Gerundiembotzegant
Participi
embotzegatembotzegada
embotzegatsembotzegades

Flexionat com: arremangar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana