embotornar - verb

em·bo·tor·nar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
embotorno
embotornes
embotorna
embotornem
embotorneu
embotornen
embotornava
embotornaves
embotornava
embotornàvem
embotornàveu
embotornaven
embotorní
embotornares
embotornà
embotornàrem
embotornàreu
embotornaren
embotornaré
embotornaràs
embotornarà
embotornarem
embotornareu
embotornaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
embotornaria
embotornaries
embotornaria
embotornaríem
embotornaríeu
embotornarien
embotorni
embotornis
embotorni
embotornem
embotorneu
embotornin
embotornés
embotornessis
embotornés
embotornéssim
embotornéssiu
embotornessin

embotorna
embotorni
embotornem
embotorneu
embotornin
Infinitiuembotornar
Gerundiembotornant
Participi
embotornatembotornada
embotornatsembotornades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana