embotinar - verb

em·bo·ti·nar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
embotino
embotines
embotina
embotinem
embotineu
embotinen
embotinava
embotinaves
embotinava
embotinàvem
embotinàveu
embotinaven
embotiní
embotinares
embotinà
embotinàrem
embotinàreu
embotinaren
embotinaré
embotinaràs
embotinarà
embotinarem
embotinareu
embotinaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
embotinaria
embotinaries
embotinaria
embotinaríem
embotinaríeu
embotinarien
embotini
embotinis
embotini
embotinem
embotineu
embotinin
embotinés
embotinessis
embotinés
embotinéssim
embotinéssiu
embotinessin

embotina
embotini
embotinem
embotineu
embotinin
Infinitiuembotinar
Gerundiembotinant
Participi
embotinatembotinada
embotinatsembotinades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana