embargar - verb

em·bar·gar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
embargo
embargues
embarga
embarguem
embargueu
embarguen
embargava
embargaves
embargava
embargàvem
embargàveu
embargaven
embarguí
embargares
embargà
embargàrem
embargàreu
embargaren
embargaré
embargaràs
embargarà
embargarem
embargareu
embargaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
embargaria
embargaries
embargaria
embargaríem
embargaríeu
embargarien
embargui
embarguis
embargui
embarguem
embargueu
embarguin
embargués
embarguessis
embargués
embarguéssim
embarguéssiu
embarguessin

embarga
embargui
embarguem
embargueu
embarguin
Infinitiuembargar
Gerundiembargant
Participi
embargatembargada
embargatsembargades

Flexionat com: arremangar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana