embadalir - verb

em·ba·da·lir

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
embadaleixo
embadaleixes
embadaleix
embadalim
embadaliu
embadaleixen
embadalia
embadalies
embadalia
embadalíem
embadalíeu
embadalien
embadalí
embadalires
embadalí
embadalírem
embadalíreu
embadaliren
embadaliré
embadaliràs
embadalirà
embadalirem
embadalireu
embadaliran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
embadaliria
embadaliries
embadaliria
embadaliríem
embadaliríeu
embadalirien
embadaleixi
embadaleixis
embadaleixi
embadalim
embadaliu
embadaleixin
embadalís
embadalissis
embadalís
embadalíssim
embadalíssiu
embadalissin

embadaleix
embadaleixi
embadalim
embadaliu
embadaleixin
Infinitiuembadalir
Gerundiembadalint
Participi
embadalitembadalida
embadalitsembadalides

Flexionat com: servir

forma nominal : embadaliment

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana