efectuar - verb

e·fec·tu·ar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
efectuo
efectues
efectua
efectuem
efectueu
efectuen
efectuava
efectuaves
efectuava
efectuàvem
efectuàveu
efectuaven
efectuí
efectuares
efectuà
efectuàrem
efectuàreu
efectuaren
efectuaré
efectuaràs
efectuarà
efectuarem
efectuareu
efectuaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
efectuaria
efectuaries
efectuaria
efectuaríem
efectuaríeu
efectuarien
efectuï
efectuïs
efectuï
efectuem
efectueu
efectuïn
efectués
efectuessis
efectués
efectuéssim
efectuéssiu
efectuessin

efectua
efectuï
efectuem
efectueu
efectuïn
Infinitiuefectuar
Gerundiefectuant
Participi
efectuatefectuada
efectuatsefectuades

Flexionat com: apariar

forma nominal : efectuació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana