retrucar - verb

re·tru·car

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
retruco
retruques
retruca
retruquem
retruqueu
retruquen
retrucava
retrucaves
retrucava
retrucàvem
retrucàveu
retrucaven
retruquí
retrucares
retrucà
retrucàrem
retrucàreu
retrucaren
retrucaré
retrucaràs
retrucarà
retrucarem
retrucareu
retrucaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
retrucaria
retrucaries
retrucaria
retrucaríem
retrucaríeu
retrucarien
retruqui
retruquis
retruqui
retruquem
retruqueu
retruquin
retruqués
retruquessis
retruqués
retruquéssim
retruquéssiu
retruquessin

retruca
retruqui
retruquem
retruqueu
retruquin
Infinitiuretrucar
Gerundiretrucant
Participi
retrucatretrucada
retrucatsretrucades

Flexionat com: abarrocar

forma nominal : retruc

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana