transitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
difamo difames difama difamem difameu difamen | difamava difamaves difamava difamàvem difamàveu difamaven | difamí difamares difamà difamàrem difamàreu difamaren | difamaré difamaràs difamarà difamarem difamareu difamaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
difamaria difamaries difamaria difamaríem difamaríeu difamarien | difami difamis difami difamem difameu difamin | difamés difamessis difamés difaméssim difaméssiu difamessin | difama difami difamem difameu difamin |
Infinitiu | difamar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | difamant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : difamació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana