destalonar - verb

des·ta·lo·nar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
destalono
destalones
destalona
destalonem
destaloneu
destalonen
destalonava
destalonaves
destalonava
destalonàvem
destalonàveu
destalonaven
destaloní
destalonares
destalonà
destalonàrem
destalonàreu
destalonaren
destalonaré
destalonaràs
destalonarà
destalonarem
destalonareu
destalonaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
destalonaria
destalonaries
destalonaria
destalonaríem
destalonaríeu
destalonarien
destaloni
destalonis
destaloni
destalonem
destaloneu
destalonin
destalonés
destalonessis
destalonés
destalonéssim
destalonéssiu
destalonessin

destalona
destaloni
destalonem
destaloneu
destalonin
Infinitiudestalonar
Gerundidestalonant
Participi
destalonatdestalonada
destalonatsdestalonades

Flexionat com: parlar

forma nominal : destalonament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana